Column: Een bijzonder meisje Datum May 4, 2018

Ik kende haar niet. Ik kende alleen haar moeder en haar familie. Ik mocht destijds de uitvaart van haar opa verzorgen. Haar moeder belde mij om te zeggen dat het al een lange tijd niet goed ging met Daniëlle. Zij stonden samen voor een moeilijke beslissing. Het was zwaar voor Daniëlle de laatste maanden.
 
Daniëlle was een bijzonder meisje. Zij woonde in een woonvorm voor mensen met een verstandelijke beperking met daarnaast nog een ernstige vorm van epilepsie.
Haar moeder sprak vol liefde over haar, daarom was het ook zo dapper dat zij samen met haar familie keuzes moest maken voor Daniëlle. Niet alleen over haar dagelijkse beslommeringen maar ook over haar gezondheid en de keuzes die hier bij pasten.
 
Daniëlle overleed op haar eigen kamer. In aanwezigheid van iedereen die zij zo lief had. Dat was voor haar niet alleen haar familie, maar ook haar begeleiders en de medebewoners van de woonvorm.
 
Zij werd opgebaard op haar bed zodat iedereen daar afscheid van haar kon nemen op zijn eigen manier en tijd. Op de dag van haar afscheid werd zij in haar kist gelegd. De familie bedekte haar met haar eigen deken en versierde de kist met vlinders die symbool stonden bij haar afscheid.
 
Haar afscheid was net zo bijzonder als Daniëlle zelf. Met de begeleiding en bewoners namen wij tijdens een korte dienst afscheid van haar in de woonvorm. Haar persoonlijke begeleider ging verhalen over haar. Zo warm en persoonlijk. Hierin merkte je dat Daniëlle daar zo welkom was en beschouwd werd als familie. Wat moet dat ook fijn zijn geweest voor haar moeder, haar vader, broer en zus. Niet alleen Daniëlle werd daar omarmd maar ook haar familie.
 
Na de dienst werd Daniëlle begeleid naar het crematorium. Daar hebben wij muziek geluisterd en beelden van haar gezien. Bewegende beelden. Haar stoere zus heeft daar nog gesproken. Haar broer en schoonzus hebben prachtige bloemen voor haar uitgezocht en een geweldige foto compilatie gemaakt. Een afscheid waar liefde, zorgzaamheid en betrokkenheid centraal stonden.    
 
Vorige week heb ik de urn van Daniëlle weer teruggebracht naar haar moeder. Even later kreeg ik een mailtje van haar.
 
“Je hebt mijn leven weer compleet gemaakt.”
 
Ik doe werk wat er toe doet, dat blijkt hier weer uit. Daarom doe ik wat ik doe. Hoe fijn is dat.
 

Wilco Leukenhaus
Uitvaartverzorging Monuta Spaans
Mr. H.F. de Boerlaan 63A
7417 DD  Deventer
0570-620490
http://www.monuta.nl/vestiging/deventer/
wleukenhaus@monuta.nl