Column: Niels werd begraven volgens de Molukse traditie. Datum November 23, 2018

Warm, lief en zorgzaam zomaar wat kenmerken die zo bij Niels paste. Hij overleed op 59 – jarige leeftijd. Veel te jong. Hij liet een vrouw en twee kinderen achter. 

Zijn schoonzoon belde mij. “ Wilco zou je ons willen helpen. Mijn schoonvader is overleden en hij wil graag een uitvaart volgens de Molukse traditie “. Uiteraard wilde ik dat en ben ik ook bekend met deze traditie.

Het werd een liefdevol gesprek aan de eettafel waar zowel de echtgenote als de kinderen zo mooi over haar man en hun vader spraken. Herinneringen werden gedeeld. De Molukse traditie zoals de troostdienst, de opbaring, het afscheid nemen in de kerk, de route langs het huis waar de voordeur net als de achterklep van de rouwauto wordt geopend.  
De troostdienst, op de avond voor de uitvaart is vaak nog belangrijker dan de uitvaart zelf. De troostdienst is altijd druk bezocht en daarna is er gelegenheid de familie te condoleren. Vaak zijn er wel honderden gasten.
Molukkers kiezen meestal voor een begrafenis, alhoewel ook steeds meer gekozen wordt voor een crematie. De dag van de uitvaart begint met een kerkdienst. Daarna komen er vaak toespraken van familie en vrienden en dan vertrekt de stoet naar de begraafplaats. De dominee heeft nog kort het woord. Daarna strooit de familie maar ook de gasten bloemblaadjes en eau de cologne in het graf. De familie schept als eerste zand in het graf. Daarna wordt het graf handmatig door de familie en naasten met spades dichtgegooid.

In de Molukse gemeenschap geeft men een overlijden vooral door via onderling contact. maar kiest men tegenwoordig ook wel voor rouwkaarten. Het plaatsen van een rouwadvertentie is ongebruikelijk.
Het is gebruikelijk dat mensen geld in enveloppen meebrengen om de familie te helpen. Familie, buren en andere leden van de gemeenschap zorgen ervoor dat er maaltijden komen zodat gasten mee kunnen eten.
Zo is ook de uitvaart van Niels geworden. Omringd met bloemen, liefdevolle woorden, warmte van heel veel mensen en eten.
Iedere keer wanneer ik een Molukse uitvaart mag verzorgen, besef ik weer hoe mooi deze tradities zijn. Dat wij vanuit onze eigen westerse cultuur hier ook veel van kunnen leren. Met name het zorgen voor elkaar is wat mij erg aanspreekt.

Toen de familie op de begraafplaats weer in de volgauto stapte, zei de echtgenote tegen mij. “Wilco je blijft toch wel eten “. Natuurlijk blijf ik eten.    


Wilco Leukenhaus
Monuta Wilco Leukenhaus
Mr. H.F. de Boerlaan 63A
7417 DD  Deventer
0570-620490
http://www.monuta.nl/vestiging/deventer/
wleukenhaus@monuta.nl