Hoeveel creatieve dooddoeners zijn er? Zijn dat er enkelen of tientallen en misschien wel meer. Ik heb ze niet geteld. Maar in mijn werk kom ik vaker mensen tegen die dooddoeners hanteren dan mensen die een creatief idee van begin af aan omarmen en laten groeien tot een haalbaar concept. Dat is misschien ook wel de reden dat mensen wel creatief zijn maar er niet voor durven uit te komen. Veel te vaak hoor je in vergaderingen, daar komt ie:
 

“Laten we er nog eens een nachtje over slapen”, “Daar zijn wij nog niet klaar voor”, “Laten we het in beraad houden”, “Leuk idee maar we zetten het even in de koelkast”, “Goed idee, maar je moet het wel zelf doen. Ik heb er geen tijd voor”, “Zet het eerst maar eens op papier”.
 

Als je te vaak dit soort dingen hoort dan hou je als bestuurder,  of wie dan ook binnen de organisatie, voortaan de kaken op elkaar. En dat is jammer. Creativiteit is namelijk de basis voor verandering en innovatie. Verenigingen waar bij  creativiteit de ruimte krijgt lopen voorop. Daar bruist het en is er een positieve dynamiek. Daar duren de vergaderingen doorgaans gemiddeld 1,5 uur en worden alle agendapunten behandeld. Daar gaan de bestuursleden bij wijze van spreken fluitend naar de bestuursvergadering. 
 

Hoe mooi zou dat zijn. Fluitend naar de bestuursvergadering en fluitend weer naar huis. Ik was jaren geleden eens bij een bestuursvergadering van een operettevereniging in het Oosten van het land. Ik zou daar een coaching traject doen en dit was mijn eerste kennismaking. Gewoon kijken hoe het die avond er aan toe ging. De voorzitter, een dame van middelbare leeftijd en een brede lach, opende de vergadering en nam de agenda ter goedkeuring door. De vergadering begon om acht uur en zou duren tot 22.00 uur. “Dat is te doen”, dacht ik bij mezelf. De agendapunten werden vlot behandeld. De bestuursleden hadden zich goed ingelezen en zo rond vijf voor negen zei de voorzitter: “IS er nog iemand voor de rondvraag”. Uit mijn ooghoeken zag ik twee bestuursleden opstaan en verdwenen richting een voor mij onbekende ruimte. Even later kwamen ze terug met bier/fris/hapjes. “En nu beginnen we aan het tweede deel van de vergadering”, zei de voorzitter. “We gaan dit uur gebruiken om met elkaar na te denken over….”. Het werd een gezellig maar bovenal erg inspirerend uurtje waar de ideeën en suggesties op tafel kwamen. Er werd inhoudelijk en goed gediscussieerd. Zo kan het dus ook. Ik heb geen enkele ideeënkiller gehoord. Ik denk dat veel besturen hier een voorbeeld aan zouden kunnen nemen. En het zit ‘m echt niet alleen in dat flesje bier of dat glas frisdrankje. Belangrijk is de onderlinge sfeer. Het onderlinge vertrouwen en weten dat jouw ideeën niet in de kiem worden gesmoord. Dat je met elkaar wilt veranderen of verbeteren. Dat je een bestuur bent dat ergens voor staat. Ja en het kan wel. Creativiteit kun je best aanleren. Alles wat is afgeleerd kun je ook weer aanleren. Of zoals Joseph Chilton Pearce als eens zei: ” To live a creative life, we must lose our fear to being wrong”. 
 

Binnenkort ,na de zomervakantie, start de VCD een eenmalige sessie voor bestuursleden over ‘Creatief denken’. Opgeven kan via de mail robdejong@vcdeventer.nl Wees er wel snel bij.

Rob de Jong