Column: de onwrikbaarheid van het systeem! Datum December 2, 2021

Nu het lastig is om een nieuwe woning te kopen gaan veel huizenbezitters over tot het aangenamer maken van hun woning. Gezien de huidige energieprijzen is het ook raadzaam om je huis energiezuinig te maken. Veel mensen hebben niet meteen het geld beschikbaar om bijvoorbeeld zonnepanelen te installeren of een verbouwing uit te voeren en gaan dan vaak over tot financiering. De hypotheekverstrekker vraagt in dit soort gevallen meestal om een taxatie van de woning. Naast mijn makelaardij ben ik ook taxateur en wordt dan ook regelmatig gevraagd een taxatie uit te voeren.

Hoe gaat dat nu in zijn werk een taxatie?
Sinds een aantal jaren vragen de meeste hypotheekverstrekkers om een gevalideerd rapport. Dit houdt in dat onze rapporten worden nagekeken door een validatie instituut. Een aantal jaren geleden waren er nog vier van dit soort instanties. Inmiddels is er door overnames nog maar één partij die de taxaties beoordeeld: Het NWWI. Een paar maanden geleden kwam ik erachter hoe gevaarlijk deze situatie is. Bij het gevalideerde rapport moeten wij referentiepanden aanleveren die onze getaxeerde waarde onderbouwen. Een bijzonder pand werd door mij getaxeerd waar moeizaam soortgelijke panden bij te vinden waren. Hierop kreeg ik bericht van het NWWI dat zij het rapport niet gingen valideren omdat de referentiepanden teveel afweken. Wat betekende dit? De hypotheekverstrekker eiste  een gevalideerd rapport. Nu het NWWI dit niet wilde doen betekende dit dat de koper de financiering niet rond zou krijgen. Maar nog erger: niemand zou zijn financiering rond kunnen krijgen. Door deze beslissing van het NWWI zou dit pand dus onverkoopbaar zijn geworden. Over de door mijn bepaalde waarde van de woning was echter geen enkele discussie. 

Dit was natuurlijk voor mij en mijn klant een heel vervelende situatie. Aan het rapport werd niet getwijfeld, maar het systeem gooide dus roet in het eten. Wat nu te doen?

Uiteindelijk boos naar het NWWI gebeld en de onhoudbare situatie aangekaart. Uiteindelijk kreeg ik een uiterst vriendelijk dame vanuit het management van het NWWI te spreken die na het aanhoren van mijn argumenten uiteindelijk besloot het rapport te valideren.

Uiteindelijk zijn we zoals in zoveel branches dus afhankelijk van het systeem en moeten we geluk dat er iemand binnen een organisatie het lef en de moed heeft om van de soms oneerlijke regels af te stappen. Als we deze mensen niet meer kunnen benaderen dan bepalen systemen ons leven.

De vraag is of we dit willen. 

HenkJan Ruitenbeek