Een man een man, een woord een woord. Een spreekwoord wat je in de huidige gender- of sekseneutrale tijd dag bijna niet meer durft te gebruiken. Dus laten we het houden op een mens een mens, een woord een woord. 

Maar hoe dan ook, aan duidelijkheid laat het spreekwoord weinig te wensen over. Als je iets beloofd dan moet je je daar aan houden. Een methode waarmee wij in het verleden ook in de makelaardij werkten. Zo gauw er mondeling overeenstemming was dan was de koop, behoudens eventuele voorbehouden, gesloten en kon je partijen hieraan houden. 
Tot de wetgever zich er mee ging bemoeien. Zo rond 2003 is namelijk in de wet opgenomen dat de koop van een woning schriftelijk moet worden aangegaan. Het zogenaamde schriftelijkheidsvereiste.  Schriftelijk betekent in dit geval een door beide partijen getekende koopovereenkomst. Dit houdt in dat een mondelinge overeenkomst, een bevestiging van de afspraken per mail of een toegestuurd concept van de koopovereenkomst hier niet onder vallen. 

Deze bepaling is vooral geschreven om particuliere kopers van woningen bescherming te geven. Door het schriftelijkheidsvereiste ontstaat er volgens de wetgever meer duidelijkheid over de vraag of, en zo ja: wanneer een koop tot stand is gekomen. Na ontvangst van (een kopie van) de ondertekende koopovereenkomst heeft de koper zelfs nog drie dagen bedenktijd om de koop terug te draaien.

Maar wat houdt deze wijziging nu in de praktijk in. Dit is het beste duidelijk te maken aan de hand van een voorbeeld. Een paar maanden geleden kreeg ik een appartement in de verkoop. Nog voor ik deze kon aanmelden op Funda belden twee gegadigden. Met beiden heb ik het appartement bezichtigt. In het eerste geval betrof het een jongedame die bezig was om haar eerste woning te kopen. In het tweede geval een belegger die het appartement wilde aankopen om het te verhuren. 

Ik was nog niet terug op kantoor toen de jongedame al belde. Zij wilde de vraagprijs wel betalen en dat was ook maximaal wat zij kon. Ik belde de verkoper en hij ging hier mee akkoord. Vervolgens belde ik de jongedame om haar te feliciteren met de aankoop van het appartement. 
Nog geen tien minuten later belde de belegger. Hij wilde een bieding uitbrengen op het appartement. Ik vertelde hem dat ik deze net verkocht had waarop hij aangaf dat er waarschijnlijk nog geen getekende koopakte was en dat hij € 5.000,00 meer bood dan de vraagprijs.

De verkoper besloot om te gaan voor het hoogste bod. Dit betekende dat ik de jongedame kon bellen met de teleurstellende mededeling dat de koop niet door ging en dat het appartement aan de belegger verkocht werd.
Wettelijk een volledig legale gang van zaken maar wel één die volledig indruist tegen mijn rechtsvaardigheidsgevoel. De vraag is dan ook of de wereld met deze wetswijziging er nou beter op geworden is……

Henkjan Ruitenbeek