Column: Eenzame dood Datum August 29, 2019

Pim was 58 jaar. Ruim drie jaar geleden is hij gescheiden en verliet zijn huis om een nieuw leven te beginnen. Een gedwongen keus, hoorde ik later van zijn zoon.

Ook in zijn werk kwamen er grote veranderingen. Een reorganisatie viel hem ten deel, wat betekende dat hij op straat kwam te staan.

Allemaal ingrijpende gebeurtenissen in zijn leven wat maakte dat Pim depressief werd. Hij verloor de glans in zijn leven. Het loslaten van zijn grote liefde, het werk dat zo belangrijk voor hem was. Maar ook de relatie met zijn beide kinderen veranderde. Pim lag de laatste tijd veel op bed en kwam nergens meer.

Pim koos er zelf voor om niet meer te leven en ik werd gebeld door zijn zoon. Hij vertelde mij dat zijn vader dood gevonden was op zijn slaapkamer en dat hij inmiddels was overgebracht naar het mortuarium van het ziekenhuis in Deventer. Hij vroeg mij of ik hen wilde helpen om het afscheid voor te bereiden. Natuurlijk wilde ik dat.

Eenmaal bij de familie aangekomen raakten wij in gesprek. Het was niet makkelijk. Er was boosheid, teleurstelling, verdriet. De kinderen vertelden mij hoe zwaar de afgelopen jaren voor hun vader geweest waren. Hij had echt het gevoel alleen op de wereld te zijn en dat niemand naar hem omkeek. Maar was dat ook zo?

De uitvaart van Pim vond plaats in de kerk. Vooraf was er gelegenheid om afscheid van hem te nemen en de familie te condoleren. Er kwamen boven verwachting heel veel gasten op zijn uitvaart. Vrienden, buren, ex - collega’s, familie, maar ook vrienden van de kinderen. Er werden bloemen meegenomen. Men had persoonlijke herinneringen aan Pim opgeschreven en dit werd gedeeld met de kinderen.

Zijn zoon Marko kwam, halverwege het afscheid nemen, naar mij toe. Hoezo heeft mijn vader het gevoel gehad alleen te zijn op deze wereld. Moet je kijken hoeveel mensen er om hem geven. Als hij dit geweten had. Ik zag in zijn ooghoek een traan.

Na de dienst is Pim begraven en heb ik een gedicht mogen uitspreken:
 
Was jouw lach slechts een masker
Was jouw vreugde van korte duur
Was jouw pijn zo onzichtbaar
Was jouw hart zo verzwaard
Was jouw leven het leven niet waard

Dag Pim, eindelijk rust.


Wilco Leukenhaus
Monuta Wilco Leukenhaus
Mr. H.F. de Boerlaan 63A
7417 DD  Deventer
0570-620490
http://www.monuta.nl/vestiging/deventer/
wleukenhaus@monuta.nl