Column: First Dates Datum March 12, 2020
“Zo dat was een lang gesprek, waar ging het over”, vroeg ik enigszins nieuwgierig geworden. Mijn collega vertelt dat het gaat om een alleenwonende mevrouw die door het uitvallen van een afspraak werd gebeld met de mededeling dat er overmorgen plaats is in het UMC. Ze wil er niet alleen heen. Ze zoekt een vrijwilliger die met haar mee wil. Ze wil eventueel wel zelf rijden maar terug zal in verband met eventuele verdovingen niet gaan. Mevrouw was tijdens het gesprek regelmatig aan het snikken. Ze wil zo graag geholpen worden. Zelf had ze er al enkele telefoontjes aan gewijd maar werd uiteindelijk doorverwezen naar de Vrijwilligerscentrale.
“Hoe ga je dat aanpakken? Het is kort dag.” “Ik ga een oproep plaatsen op Betermetjeburen.nl en ik ga iets op Facebook zetten. Ik vind het ook krap aan maar desnoods ga ik zelf”. Over betrokkenheid gesproken.
De dag vordert. Dan hoor ik een juichkreetje. Binnen de organisatiecultuur van de VCD betekent zo’n kreet dat de aanwezige collega’s ‘iets’ zeker niet willen missen. We drommen samen rond de computer van Kariene. Ze heeft in Canva een mooi ontwerp gemaakt waar vrijwilligers met een ‘groot hart’ worden aangesproken. De tekst is uitdagend. “Ik heb het op facebook gezet en op Betermetjeburen.nl. Het staat er net een paar uur op en moet je zien wat een reacties.” We kijken en zien dat op Facebook het bericht al tientallen keren is gedeeld en dat de teller op ruim 4800 views staat. “Ik denk dat ik iemand straks heel blij kan gaan maken.”
Er hadden zich meerdere vrijwilligers aangemeld. Uiteindelijk zijn 2 vriendinnen met mevrouw meegegaan naar Utrecht. Het werd een hele leuke dag met veel mooie verhalen. De poliklinische ingreep ging naar wens. Één van de vriendinnen reed terug en samen dronken ze nog een kop koffie met appelgebak en slagroom bij mevrouw thuis. Voor de gelegenheid had ze dat alvast in huis gehaald. Het klikte tussen het drietal. Deed me een beetje denken aan First Dates waar de matches meestal mislukken maar hier was de juichkreet zeker op zijn plaats. Hoe 1 telefoontje iemand een ander perspectief kan geven. Dat iemand blij is gemaakt en meer krijgt dan dat ene ritje naar Utrecht. Mooi he?
Rob de Jong
RECENTE ARTIKELEN
Uit mijn comfortzone tijdens de
Ik ben net terug van een wintersportvakantie en voor mij is wintersport nu niet iets waar ik naar uit kijk. Ik ben namelijk geen held op de …
Column Esther Evers: Je lichaam heeft
Eén van de meest wonderlijke dingen, welke ik op mijn ontwikkelingspad leerde, was dat mijn lichaam mij inzichten kon geven. Daar was ik me …
Column Esther Evers: Op zoek naar mijn
Na mijn studietijd ging ik aan het werk en kwam ik terecht in verschillende marketingfuncties. Als ik heel eerlijk was naar mezelf voelde mijn werk …