Uit eigen ervaring weet ik dat het aangeven van grenzen een uitdaging is. We kennen het allemaal wel, een situatie waarin we onszelf wegcijferen ten koste van anderen. Of het nu je familie, vriend(in) of je werk is, wij denken al snel: ach.. zo belangrijk is het niet.

Ons niet realiserende dat we onszelf daar ontzettend mee te kort doen. Want het heeft alles te maken met voor jezelf gaan staan en het aangeven van onze grenzen. Waarom is dat voor ons toch zo moeilijk? Omdat wij leren dat wij ons moeten aanpassen en dat we al snel het idee hebben dat het aan ons ligt. Ook houden we niet van conflict en denken we daarom al snel; ach, laat ook maar.

Het is jammer dat we daarmee ons kostbaarste bezit, namelijk onszelf er mee te kort doen. Waarom behandelen we onszelf niet meer als een huis? Ons huis beschermen we; we maken het schoon, verven het, doen de tijd en we stoppen er liefde in. Sterker nog als iemand zich in ons huis misdraagt, zeggen we: ‘mijn huis uit!’ Zo moeten we ook meer met onszelf leren omgaan. 

Herkenbaar zul je wellicht denken, maar wat kan ik daar nu aan doen? Ook in dit geval begint een betere wereld bij jezelf. Het begint erbij jezelf te realiseren en te voelen dat je minder vaak je grenzen aangeeft dan dat eigenlijk goed voor je is en dat er altijd redenen zullen zijn om het niet te doen. Omdat je geen conflict wilt met je partner of met je baas of omdat het over een pijnpunt gaat waar je liever niet naartoe wilt. Sta dan vervolgens eens stil bij dat gevoel, wat doet het met je als je niet je grenzen goed aangeeft? Wordt je daar moe van of voel je je juist klein?  
De grootste uitdaging in dit proces is; wanneer ligt een pijnpunt bij jezelf en moet jij het dus veranderen en wanneer overschrijdt iemand anders echt jouw grenzen?

Maar hoe weet je nu wat een pijnpunt is en wanneer iemand je grenzen overschrijdt? Dat begint bij jezelf te kennen en je te realiseren wat voor jou belangrijk en waar jij voor staat. Op het moment dat je jezelf beter kent, weet je ook je eigen valkuilen en pijnpunten. Vanuit daar kun je dus ook beter je grenzen aan gaan geven. En dat hoeft echt niet op een harde manier, dat kun je best liefdevol tegen iemand zeggen. 
Het is belangrijk om hier rust en ruimte voor creëren in je leven, zorg er voor dat je tijd alleen doorbrengt en dat je je meer comfortabel gaat voelen met jezelf. Dan kun je ook liefdevol je grenzen aan gaan geven naar anderen.

Het is niet iets wat je van de een op andere dag gaat kunnen en wat direct goed zal gaan, dit is een proces. Soms zul je te veel laten schieten en soms zal het te hard richting anderen zijn. Hier zul je je voor open moeten stellen en ook van moeten leren. Realiseer je dat je het zacht en liefdevol naar anderen moet gaan brengen en probeer het onderscheid te gaan maken tussen pijnpunten die van jou zijn en die bij anderen horen.  Maar voor degenen die het aandurven, ik kan je één ding garanderen en dat is dat het de moeite waard gaat zijn. Weet ook dat je het niet alleen hoeft te doen, je kunt altijd (professionele) hulp erbij vragen.

Esther Evers