Vandaag is de dag van Groesbeek. Voor mij een van de mooiste dagen van de Vierdaagse. Onderweg veel groen, mooie uitzichten met als toetje de Zevenheuvelen. Wanneer je daar loopt voel je, je spieren echt. Het klimmen en dalen spreekt andere spiergroepen aan en dat voel je.
De dag begon echter niet zoals de andere dagen. Ik schreef al eerder dat ik deze Vierdaagse loop met vijf vrienden. Gisterenavond heeft een, na een bezoek aan de blarenpoli, besloten om te stoppen. De andere is vanmorgen wel gestart, maar had haar knieën al in laten tapen. Net na de start heeft zij aangegeven ook te gaan stoppen en verliet het parcours.

Ook dat is de Vierdaagse. Je begint met zijn allen maar uiteindelijk loop je de Walk of the World voor jezelf en heb jij altijd de regie. Toch moeten wij met ons vieren verder en zo verder dat wij kunnen blijven genieten en onze energie steken in de nog 80 kilometer die wij hebben te gaan. Knop om en wandelen.


Wanneer wij Nijmegen verlaten gaan wij via een prachtig pad langs velden waar gladiolen hebben gestaan naar Malden. Een plaats waar wij morgen echt doorkomen en nu zijdelings schampen.
Vanuit Malden via de dijk langs het water naar Mook. Weer een plaats waar wij nu een klein beetje van zien maar morgen helemaal. Via Mook naar Plasmolen. Daar gaan wij uitgebreid rusten. Wij trakteren ons op koffie met een heerlijke appelflap. Ondertussen genieten van muziek. Een van onze vrienden besluit mee te dansen samen met soldaten uit verschillende landen en de Engelse politie wordt de Sirtaki gedanst. En dat allemaal om 9.30 uur in de ochtend. Hoezo verbinding en verbroedering. Typisch de Vierdaagse.



Vanuit Plasmolen, via Molenhoek naar Milsbeek. Toen ik nog vijftig kilometer liep nam ik daar afscheid van diegene die 40 kilometer lopen . Nu hoefde ik alleen maar de lopers van de vijftig kilometer uit te zwaaien en mocht zelf de route van de 40 kilometer vervolgen. Voelt best lekker moet ik zeggen. 
Van Milsbeek via een lange weg naar Breedeweg. De weg er naar toe laat je al regelmatig klimmen terwijl wij nog niet eens bij de Zevenheuvelen zijn. 
En dan volgt Groesbeek. Wat een feest. Dit geeft zoveel energie dat de Zevenheuvelen erg makkelijk moet zijn.  De Zevenheuvelen is voor mij  al jaren de plek  waar ik aan het eind van de Zevenheuvelen mijn vrouw weer zie. Ieder jaar staat zij daar om vol enthousiasme, niet alleen mij , maar ook de andere wandelaars een hart onder de riem te steken. Ik verheug mij daar altijd weer op. 



Dan volgen de laatste 8 kilometer. Door Berg en Dal naar Nijmegen. Een lange, lange weg. Die altijd zwaarder is en voelt. Je bent klaar, je wilt niet meer wandelen. Je voeten doen pijn en je hebt even genoeg van al die mensen die aan de kant staan en al de muziek. Om vervolgens, wanneer je in je auto stapt naar je logeeradres weer verheugt op morgen. Nog meer muziek, nog meer mensen. Op naar de Via Gladiola. Ik heb er zin in.  

Tot morgen. 

Wilco Leukenhaus
Monuta Wilco Leukenhaus
Mr. H.F. de Boerlaan 63A
7417 DD  Deventer
0570-620490
http://www.monuta.nl/vestiging/deventer/
wleukenhaus@monuta.nl