Als je hooggevoelig of empatisch bent, heb jij je zelf waarschijnlijk aangeleerd om je af te stemmen op de ander, je bent heel erg bezig met zijn of haar behoeften en vaak doen we dat op een onbewust niveau. Daarbij gaan we vaak voorbij aan onszelf en onze eigen behoeften.

Dat betekent dat we vaak op latere leeftijd mogen leren om beter voor onszelf te zorgen, meestal ontdekken we dat op een cruciaal punt in ons leven. Na een ziekte of een burn-out, dan gaan we wat meer bij onszelf ten rade en gaan we ons wat meer afvragen: ‘wat wil ik eigenlijk?’ of een nog mooiere vraag: ‘waar heb ik behoefte aan?’

Dat is in mijn ogen de eerste stap naar zelfzorg, als jij weet waar je behoeften liggen, dan kun je dat gaan uitspreken en vanuit daar je grenzen aan gaan geven. Als je dat zelf niet weet of minder goed, dan is het ook lastig om je eigen grenzen te bepalen. Het is iets wat we vaak niet leren of niet mee zijn opgevoed, maar dat wil niet zeggen dat je het je niet op latere leeftijd eigen kunt gaan maken. Want neem maar van mij aan, dat het zeker waardevol voor je is 



Esther Evers