Column: De eenzaamheid die jij alleen voelt

Heb je ooit het gevoel gehad dat je écht alleen bent, zelfs wanneer je omringd wordt door mensen?
Ik herken dat gevoel. Het is een eenzaamheid die dieper gaat dan wat anderen begrijpen, eenzaamheid die niet altijd zichtbaar is, maar altijd voelbaar. Als hooggevoelig persoon heb ik het vaak ervaren: de behoefte aan diepgang in gesprekken die ik niet kon vinden, de hunkering naar verbinding die maar niet tot stand leek te komen.
Er was een tijd waarin ik me, ondanks het gezelschap van anderen, vaak eenzaam voelde. Het was alsof ik altijd net iets miste. Maar wat ik ontdekte, was dat de sleutel tot het doorbreken van die eenzaamheid lag in iets wat ik altijd bij me droeg: mijn intuïtie.
Door weer in contact te komen met mijn intuïtie, leerde ik luisteren naar de zachte stem die me al die tijd had proberen te bereiken. Ik begon mijn authentieke zelf weer te omarmen, iets wat ik in de drukte van het leven een beetje was kwijtgeraakt. En iets magisch gebeurde: toen ik mijn eigen waarheid ging volgen, kwamen gelijkgestemden op mijn pad.
Eenzaamheid is vaak als een onzichtbare muur tussen jou en de wereld. Maar die muur kan breken wanneer je je eigen stem serieus neemt, wanneer je jezelf durft te horen. En ik geloof dat jij dat ook kunt.
Jij verdient het om je verbonden te voelen, niet alleen met anderen, maar vooral met jezelf. Want als je die verbinding met jezelf hebt, dan zal de rest volgen.
Herken jij jezelf in dit gevoel van eenzaamheid? Of heb je misschien zelf ervaren hoe het contact met je intuïtie je heeft geholpen om een diepere verbinding te vinden? Ik nodig je uit om jouw verhaal met me te delen.
Esther Evers