Onlangs stapte ik weer in een oude valkuil, ik nam weer blindelings over wat iemand anders mij vertelde. Zonder even stil te staan en me af te vragen wat ik er eigenlijk van vond. Als kind wordt je zo opgevoed dat je naar je ouders moet luisteren, naar de leraren, de kennis uit de boeken, maar we leren niet om onszelf af te vragen: ‘wat vind ik er eigenlijk van?’ En ik merk aan mezelf dat ik af en toe nog terugval in dat oude gedrag, met name als ik te druk ben, gebeurt het nog wel eens. 

Als je hooggevoelig bent ben je vaak al erg gericht op de ander; je afstemmen op wat de ander doet of zegt, wordt een soort tweede natuur. Daardoor raak je jezelf wat kwijt en daarom geef ik hsp’ers vaak mee: ‘vraag je maar eens af wat jíj ervan vindt. “ Dat is soms echt even schakelen en daar zul je even voor moeten oefenen en rust voor moeten vinden. Maar het is heel waardevol als jij het onder de knie krijgt. Want als jij weet wat je ervan vindt, dan kun je dat aangeven en dan is het makkelijker om bij jezelf te blijven en je eigen grenzen te bewaren. 



Esther Evers