De verkiezingen zijn in aantocht. De campagneleiders werken keihard om hun kandidaten in de spotlights te krijgen. Ik hoef er niet veel moeite voor te doen om te weten dát er verkiezingen zijn. Het gaat om de Provinciale verkiezingen en de Waterschappen. Maar het zijn toch vooral de landelijke kopstukken die de media zoeken. Daarbij maakt het niet uit in welk programma je zit. Ik heb  politici gezien bij Nieuwsuur en Hart van Nederland, Shownieuws en zelf VoetbalInside stuurde een uitnodiging naar premier Mark Rutte.

De politiek staat in mijn ogen op een tweesprong. Het gaat heel erg veel over stikstof, er wordt gesmeten met wetenschappelijke rapporten die worden gepareerd met populistische repliek. De politiek lijkt de weg kwijt te zijn en daarmee de burger. En als je het niet meer weet dan is het gemakkelijk om achter de grootste roeptoeters aan te lopen. Argumenten zijn zoek, de inhoud met oneliners overstemd en naar de achtergrond geschreeuwd. Óf de wind gaat nog guurder waaien óf we gaan naar een klimaat waar we minder tegenover elkaar staan en meer met elkaar doen.

Nederland is een land waar iedereen voor zijn mening uit mag komen. Dat is mooi maar als ik soms hoor wat er in de Tweede kamer ongenuanceerd en niet op feiten gebaseerd wordt geroepen, dat zelfs riekt naar ondermijning van onze rechtstaat, dan ga je een grens voorbij. Nog niet zolang geleden werd je daar voor opgepakt. Ik vind deze politieke bagger laakbaar en vind het onbegrijpelijk dat verering van een Russische oorlogsmisdadiger in onze Tweede kamer wordt verheerlijkt door hypocriete uilen en wordt toegelaten onder het mom van vrijheid van meningsuiting en politieke onschendbaarheid.

Die onschendbaarheid hebben bekende TV presentatoren niet. Als je in het verleden wat nare dingen zei ligt je hoofd al op het hakblok. Zonder hoor of wederhoor. Woke is prima maar alsjeblieft niet overdrijven. Daar maken mensen misbruik van om de tegenstellingen in ons land nog meer op scherp te zetten. Even terug naar de stikstof. Belangrijk?  Ja. Het op een rechtvaardige manier en per direct compenseren van de slachtoffers van de toeslagen affaire? Volmondig ja! Het direct, en zonder verdere bureaucratie en uitzoekwerk, zonder tussenkomst van allerlei onderzoeksbureaus of nog een enquêtecommissie, ruimhartig compenseren van alle mensen die schade hebben geleden door de boringen van de NAM in Groningen. Volmondig ja! In mijn ogen zou het ook hier over moeten gaan in de debatten. Of eigenlijk niet. Het had allang geregeld moeten zijn. Evenals het dubieus voorsorteren op basis van iemands achternaam bij de belastingdienst. Mag niet meer voorkomen maar niemand heeft het er nog over.

En de miljarden die door de NAM (Exxon en Shell) zijn verdiend? Hoeveel daarvan is in de ‘achterzak’ verdwenen? Ik denk dat veel Groningers hier wel een mening over hebben, gevoed door allerlei sentimenten. Want dat blijft over als je geen transparantie ontmoet in deze kwestie. Ik heb best met de Groningers te doen. Je land wordt uitgebuit en jouw deel zijn de brokstukken die gemaakt zijn door de ongebreidelde macht naar meer, meer en nog eens meer. Het doet een beetje denken aan het koloniale tijdperk in toenmalig Nederlands-Indië. We teren nu nog op de winsten die destijds zijn gemaakt. In dat opzicht is er weinig veranderd. Als het om geld gaat zijn wij het knapste jongetje van de klas. Het morele kompas  echter is dan ver te zoeken. Economische drijfveren voor maatschappelijke belang. Die balans zou beter moeten.

Politiek is daarmee ook,  zaken op orde brengen en op naar nieuwe verhoudingen. De politicus die dit waarmaakt zal zorgen voor het terugbrengen van de geloofwaardigheid in de politiek. Dat standbeeld komt later wel.

Rob de Jong